Selektory CSS
Większość osób używających CSS posługuje się kilkoma podstawowymi selektorami, a przecież ich ilość jest znacznie większa. Wraz z ilością używanych selektorów rosną możliwości formatowania różnych elementów na stronie.
Zachęcam do przetestowania poniższych selektorów i dzielenia się uwagami na dole strony.
- selektor typu np. p
- ustala określone cechy dla wszystkich elementów p
- selektor uniwersalny *
- pozwala ustalić określone cechy dla wszystkich elementów strony
- selektor potomka np. td li
- ustala określone cechy dla elementów li leżących wewnątrz elementów td niekoniecznie bezpośrednio.
- selektor dziecka np. div > p
- ustala określone cechy dla elementów p leżących bezpośrednio wewnątrz elementów div.
- selektor braci np. span + a
- ustala określone cechy elementów a leżących bezpośrednio za elementami span.
- grupowanie selektorów np. h2, h3
- ustala określone cechy dla wymienionych elementów
- prosty selektor atrybutu np.: h3[class]
- ustala określone cechy dla elementów h3 jeżeli mają ustaloną wartość atrybutu class. Można podać kilka atrybutów, wtedy cechy elementu będą ustalone jeżeli element ma ustalone wszystkie wymienione atrybuty np.: h3[class][title]
- selektor atrybutu o określonej wartości np.: h3[class=”header”]
- ustala określone cechy dla elementów h3 jeżeli mają ustaloną wartość atrybutu class na header. Analogicznie jak w poprzednim wypadku można podać kilka atrybutów z wartościami lub bez.
- selektor klasy np.: .header
- ustala określone cechy dla elementów jeżeli mają atrybut class ustawiony na header.
- selektor identyfikatora np.: #jeden
- ustala określone cechy dla elementu o wartości atrybutu id ustawionym na jeden. Identyfikator musi jednoznacznie określać tylko jeden element w dokumencie.
- pierwsza linia np.: p:first-line
- ustala określone cechy dla pierwszej linii elementów p
- pierwsza litera np.: p:first-letter
- ustala określone cechy pierwszej literze elementów p jeżeli ich zawartość rozpoczyna tekst.
- selektor przed np.: p:before
- wstawia podaną zawartość przed elementami p.
- selektor po np.: p:after
- wstawia podaną zawartość po elementach p.
- selektor podstawowy np.: a:link
- ustala określone cechy dla nie klikanych elementów a.
- selektor odwiedzony np.: a:visited
- ustala określone cechy dla klikniętych elementów a.
- selektor wskazany np.: a:hover
- ustala określone cechy dla elementów a wskazanych myszą.
- selektor aktywny np.: a:active
- ustala określone cechy dla klikanych elementów a.
- selektor zogniskowania np.: a:focus
- ustala określone cechy dla elementu a wybranego klawiszem tabulacji (oprócz odnośników stosuje się do pól formularzy, w których umieszczono kursor).
- selektor pierwszego dziecka np.: div:first-child
- ustala określone cechy dla pierwszego elementu div
Selektory można ze sobą łączyć. Należy przy tym uważać na spacje. Selektor „p .opis” wskazuje inne elementy niż „p.opis”. Pierwszy wskazuje na elementy klasy opis zawarte w znacznikach p, a drugi wskazuje na znaczniki p z ustawioną klasą opis.
Uwaga!!! Nową stronę należy przetestować w różnych przeglądarkach. Zwłaszcza w IE 6 nie wszystkie selektory działają. Na szczęście ta przeglądarka mocno traci na popularności i w zasadzie można ją już pominąć.
Tagi: CSS
Panie Leszku,
Mało czytelny artykuł. Gdybym nie znał CSS to ciężko by mi było zrozumieć od razu o co dokładnie chodzi. Kod CSS powinien być w osobnych linijkach jakoś ostylowany na czcionkę konsolową.
Jeśli chodzi o rady jakie Pan przekazuje tutaj to naprawdę dobra robota.
Dzięki za uwagi. CSS jest nieostylowany, bo samego kodu prawie tu nie ma. W tym artykule umieściłem samą teorię, w następnych pojawią się praktyczne przykłady jej wykorzystania.
Już jest po Świętach Wielkanocnych.
Życzenia świąteczne??
Trochę głupio, ale niech będą.
Pozdro
Georgeb